عبس
1- عَبَسَ وَتَوَلَّى
چهره در هم کشید و روی گردانید.
...
4- أَوْ یَذَّکَّرُ فَتَنْفَعَهُ الذِّکْرَى
یا پند گیرد و پند دادن تو او را نفع دهد.
5- أَمَّا مَنِ اسْتَغْنَی
اما آن کسی که بی‌نیازی می‌جوید، خود را بی‌نیاز می‌پندارد، بی‌نیاز می‌شمارد، بی‌نیاز می‌داند.
6- فَأَنْتَ لَهُ تَصَدَّى
پس به او روی می‌آوری.
...
9- وَهُوَ یَخْشَی
و او از خدا خشیت دارد.
10- فَأَنْتَ عَنْهُ تَلَهَّی
پس تو از او غافل می‌شوی.
پس تو از او تغافل کرده به دیگری مشغول می‌شوی.
از او با بی‌اعتنایی روی برمی‌گردانی.
...
12- فَمَنْ شَاءَ ذَکَرَهُ
هر کس بخواهد از آن پند گیرد.
13- فِی صُحُفٍ مُکَرَّمَةٍ
در نوشته‌هایی گرامی داشته شده و ارجمند.
14- مَرْفُوعَةٍ مُطَهَّرَةٍ
بلندمرتبه و پاکیزه است.
...
20- ثُمَّ السَّبِیلَ یَسَّرَهُ
و آنگاه راه را بر او آسان نمود.
21- ثُمَّ أَمَاتَهُ فَأَقْبَرَهُ
آن گاه او را به مرگ رساند پس او را به قبر سپرد.
...
23- کَلَّا لَمَّا یَقْضِ مَا أَمَرَهُ
حقّا که او هنوز آنچه خدایش فرمان داده به جا نیاورده است.
...
25- أَنَّا صَبَبْنَا الْمَاءَ صَبًّا
ما آب را فرو ریختیم چه فرو ریختنی.
26- ثُمَّ شَقَقْنَا الْأَرْضَ شَقًّا
آن گاه زمین را شکافتیم شکافتنی.
...
33- فَإِذَا جَاءَتِ الصَّاخَّةُ
پس آن گاه که فریاد هراسناک گوش‌خراش آید.
34- یَوْمَ یَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِیهِ
روزی که انسان از برادر خویش می‌گریزد.
...