ترجمان وحی

1- وَاللَّیْلِ إِذَا یَغْشَى 
سوگند به شب آنگه که بپوشاند.

2- وَالنَّهَارِ إِذَا تَجَلَّى 
سوگند به روز آنگه که آشکار شود.

3- وَمَا خَلَقَ الذَّکَرَ وَالْأُنْثَى 
سوگند به آن قدرتی که مذکر و مؤنث را آفرید.

...

7- فَسَنُیَسِّرُهُ لِلْیُسْرَى
پس زود باشد که ما کار را بر او آسان گردانیم.

8- وَأَمَّا مَنْ بَخِلَ وَاسْتَغْنَى 
و اما کسی که بخل ورزد و بی‌نیازی جوید،

9- وَکَذَّبَ بِالْحُسْنَى 
و به نیکویی کفر ورزد،

10- فَسَنُیَسِّرُهُ لِلْعُسْرَى 
حتما او را به خصلت سخت‌تر می‌آزماییم.

11- وَمَا یُغْنِی عَنْهُ مَالُهُ إِذَا تَرَدَّى 
و در آن هنگام که سقوط می‌کند اموالش را به او سودی نخواهد بخشید.

...

13- وَإِنَّ لَنَا لَلْآخِرَةَ وَالْأُولَى 
و همانا دنیا و آخرت از ماست.

14- فَأَنْذَرْتُکُمْ نَارًا تَلَظَّى 
من شما را بیم دادم(ترسانیدم) از آتشی که شعله می‌کشد.
من شما را از آتشی که زبانه می‌کشد، بیم دهم.

15- لَا یَصْلَاهَا إِلَّا الْأَشْقَى 
وارد جهنم نمی‌شوند مگر شقی‌ترین‌ها.
کسی جز بدبخت‌ترین وارد آن نمی‌شوند.

16- الَّذِی کَذَّبَ وَتَوَلَّى
همان کسی که آیات خدا را تکذیب کرد و از آن روگردانید.

17- وَسَیُجَنَّبُهَا الْأَتْقَى 
و به زودی از آن آتش با تقواترین دور داشته می‌شود.
و به زودی باتقواترین از آن دور داشته می‌شود.

18- الَّذِی یُؤْتِی مَالَهُ یَتَزَکَّى 
همان کسی که مال خود را می‌دهد تا تزکیه و پاکسازی کند.

19- وَمَا لِأَحَدٍ عِنْدَهُ مِنْ نِعْمَةٍ تُجْزَى 
و هیچ کس را نزد صاحب مال نعمتی و حقی نیست (تا آن عطاء) جزایش باشد.

20- إِلَّا ابْتِغَاءَ وَجْهِ رَبِّهِ الْأَعْلَى 
مگر آن که طلب خشنودی پروردگار خود را که برتر است، نماید.

21- وَلَسَوْفَ یَرْضَى 
و زود باشد که راضی و خشنود گردد.