لیل
1- وَاللَّیْلِ إِذَا یَغْشَى
سوگند به شب آنگه که بپوشاند.
2- وَالنَّهَارِ إِذَا تَجَلَّى
سوگند به روز آنگه که آشکار شود.
3- وَمَا خَلَقَ الذَّکَرَ وَالْأُنْثَى
سوگند به آن قدرتی که مذکر و مؤنث را آفرید.
...
7- فَسَنُیَسِّرُهُ لِلْیُسْرَى
پس زود باشد که ما کار را بر او آسان گردانیم.
8- وَأَمَّا مَنْ بَخِلَ وَاسْتَغْنَى
و اما کسی که بخل ورزد و بینیازی جوید،
9- وَکَذَّبَ بِالْحُسْنَى
و به نیکویی کفر ورزد،
10- فَسَنُیَسِّرُهُ لِلْعُسْرَى
حتما او را به خصلت سختتر میآزماییم.
11- وَمَا یُغْنِی عَنْهُ مَالُهُ إِذَا تَرَدَّى
و در آن هنگام که سقوط میکند اموالش را به او سودی نخواهد بخشید.
...
13- وَإِنَّ لَنَا لَلْآخِرَةَ وَالْأُولَى
و همانا دنیا و آخرت از ماست.
14- فَأَنْذَرْتُکُمْ نَارًا تَلَظَّى
من شما را بیم دادم(ترسانیدم) از آتشی که شعله میکشد.
من شما را از آتشی که زبانه میکشد، بیم دهم.
15- لَا یَصْلَاهَا إِلَّا الْأَشْقَى
وارد جهنم نمیشوند مگر شقیترینها.
کسی جز بدبختترین وارد آن نمیشوند.
16- الَّذِی کَذَّبَ وَتَوَلَّى
همان کسی که آیات خدا را تکذیب کرد و از آن روگردانید.
17- وَسَیُجَنَّبُهَا الْأَتْقَى
و به زودی از آن آتش با تقواترین دور داشته میشود.
و به زودی باتقواترین از آن دور داشته میشود.
18- الَّذِی یُؤْتِی مَالَهُ یَتَزَکَّى
همان کسی که مال خود را میدهد تا تزکیه و پاکسازی کند.
19- وَمَا لِأَحَدٍ عِنْدَهُ مِنْ نِعْمَةٍ تُجْزَى
و هیچ کس را نزد صاحب مال نعمتی و حقی نیست (تا آن عطاء) جزایش باشد.
20- إِلَّا ابْتِغَاءَ وَجْهِ رَبِّهِ الْأَعْلَى
مگر آن که طلب خشنودی پروردگار خود را که برتر است، نماید.
21- وَلَسَوْفَ یَرْضَى
و زود باشد که راضی و خشنود گردد.